Helicobacter pylori powoduje stan zapalny błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy, co skutkuje powstawaniem nadżerek oraz owrzodzeń. Do zakażenia może dojść przez ślinę, kał lub wodę. Najczęściej chorują na nią dzieci, które mają niedobór witamin lub są niedożywione. Rzadziej pojawia się u dorosłych. Dzieci mogą zarazić się poprzez kontakt z zabawkami, które wcześniej trzymało w ustach zakażone dziecko. Zobaczmy czym jest Helicobacter pylori i jak sobie radzić z objawami tej choroby.
Zakażenie
Do zakażenia się bakterią dochodzi drogą oralno-oralną oraz fekalno-oralną. Helicobacter pylori może być wydalany z kałem i przebywać w formie przetrwalnikowej w wodzie. Infekcja występuje u 3-40% mieszkańców USA, 80% mieszkańców Europy Środkowej oraz u 90% osób pochodzących z krajów rozwijających się. Badania pokazują, że ryzyko zakażenia zmniejsza karmienie piersią, dzięki przekazywaniu dziecku przeciwciał anty-Helicobacter pylori oraz lepszemu funkcjonowaniu układu immunulogicznego noworodka[1].
Objawy i leczenie Helicobacter pylori
Objawy są bardzo podobne do zatrucia pokarmowego. Cechują się bólem brzucha, nudnościami, zgagą, odbijaniem, utratą łaknienia czy wagi. Bakteria jest przystosowana do bytowania w żołądku i posiada wici, dzięki którym się porusza. Towarzyszący jej stan zapalny błony śluzowej obejmuje także górną część żołądka oraz część dwunastnicy.
Diagnoza polega na pobraniu śliny, krwi, kału lub wydychanego powietrza do badań. Przeprowadza się badanie serologiczne, mocznikowy test oddechowy czy też pobiera się fragment błony śluzowej (badanie histopatologiczne).
Walka z Helicobacter pylori polega na podawaniu antybiotyków, które przeciwdziałają bakteriom. Stosuje się terapię skojarzoną, czyli 2 antybiotyki podawane z lekiem zmniejszającym wydzielanie kwasu żołądkowego. Musimy być świadomi, że okres leczenia to 7 dni. Aby leczenie zostało ukończone, należy stwierdzić brak obecności bakterii po 4 tygodniach od zakończenia terapii. W razie braku poprawy podaje się inny zestaw leków pacjentowi.
Osoby chore na chorobę wrzodową dwunastnicy są narażone na obecność Helicobacter pylori w 95 procentach. 65-80 procent zachorowań mają osoby z chorobą wrzodową. Badania pokazują, że spożywanie ekstraktów z pelargonii afrykańskiej zmniejsza adhezję pałeczek Helicobacter pylori do błony śluzowej przewodu pokarmowego, co chroni przed rozwojem choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy[2].
[1] Elżbieta Deroń, Marta Kieć-Świerczyńska, ROLA HELICOBACTER PYLORI W POWSTAWANIU CHORÓB SKÓRY, s.333-337.
[2] Łukasz Szeleszczuk, Monika Zielińska-Pisklak, Katarzyna Wilczek, Pelargonia— kariera niedocenianej rośliny ozdobnej, s. 1-4.
