Półpasiec jest nieprzyjemną choroba, która przenoszona jest drogą kropelkową i cechuje się zmianami skórnymi, które najczęściej zlokalizowane są na tułowiu. Najlepszym lekarstwem na półpasiec jest odpoczynek w domu, który czasem musi potrwać od dwóch do trzech tygodni.
Przyczyny półpaśca
Jest wywoływany przez ten sam wirus co ospa wietrzna – czyli Herpesvirus varicella zoster. Przenoszony jest drogą kropelkową. Przebycie ospy wietrznej nie daje gwarancji na to, że nie zachorujemy na półpasiec. Wirus bowiem jest uśpiony w nerwach czuciowych zlokalizowanych obok rdzenia kręgowego i w okresie osłabienia organizmu może nas zaatakować.
Jakie są objawy półpaśca?
Podstawowe objawy półpaśca to pęcherzykowa wysypka z odczynem zapalnym skóry, która poprzedzona jest bólem zlokalizowanym wzdłuż zaatakowanego nerwu. Pierwsze symptomy choroby mogą być bardzo mylące – są to ból gardła, temperatura. Wysypka wywołuje ból, który jest bardzo silny i piekący. Po 4 dniach pęcherzyki zamieniają się w krostki, a potem strupki. Jeśli zachorujemy na półpasiec to wiedzmy, że zmiany skórne pojawiają się najczęściej na tułowiu. Cechą charakterystyczną choroby jest pojawienie się nieprzyjemnych objawów tylko po jednej stronie ciała, skąd właśnie wzięła się nazwa choroby. Półpasiec jest chorobą nerwów, dlatego drapanie nie przyniesie nam ulgi. Poza tym drapanie może doprowadzić do nadkażeń bakteryjnych ranek, co jest bardzo niebezpieczne. Tym objawom może towarzyszyć osłabienie, zmęczenie czy ból głowy.
Jak walczyć z półpaścem?
Jeżeli zarazimy się półpaścem powinniśmy zostać na dłuższy czas w domu. Jest to choroba mało zakaźna, a podczas jej leczenia lekarz przepisuje środki przeciwbólowe oraz antywirusowe. Jeżeli raz przebyliśmy półpaśca, nie powinniśmy już nigdy więcej się nim zarazić.
Czasem oprócz środków opisanych wyżej zaleca się zastrzyki z witaminy B1 i B12. Podaje się je wówczas, gdy choremu dokucza silny ból, utrudniający prawidłowe funkcjonowanie. Choroba trwa zwykle 2-3 tygodnie. Jako powikłanie może wystąpić neuralgia półpaścowa – wtedy chory odczuwa objawy takie jak ból długo po zakończeniu choroby. Wówczas także stosuje się diatermię krótkofalową, polegającą na naświetlaniu bolesnych miejsc oraz podawaniu środków przeciwbólowych.
